sýcaðýný gizlemiþtir iyice
esmer gözlerinin feri
temmuz birikmiþtir çoktan
saçlarýnýn içine þimdi
hayat iþte…
aðaçlarý neden çok sevdiðini
anlýyorum bazen ya
aðlarken sesimin tellerine
asýlýp intihar eden
aç kalmýþ göçmen kuþlara
nereye gitti bu sokaklar
gecenin zifiri vakti
kim söktü yerinden evleri
bak, yaþlý yokuþlarýn teri
kurumamýþ daha alnýnda
bekleþen insanlar yok
seviþen ve özleþen çocuklar
aðýtlar dolmuþ merdivene
bir onulmazýn dizine inilmez
kýnalý avucuna çýkýlmaz gibi
gittiysen, yaðmasýn yaðmur
yoksul ayaklarýn dibine
ak tenlerini yýrtsýn yine
gençken gerdanlarý buruþmuþ
kadýnlar, aþklar, aþýklar
ölüp dudaðýmda
kurtulmuþluðuna uçurumun
koyuver gitsin beni, kime ne çare
elin elimden düþtükten sonra
hayat iþte…
.