bir ayaðým masalda diðeri ucunda daðýn bir adým daha atsam,aþaðýsý uçurum ayaðýmýn altýndan taþlar yuvarlanýyor bir zeytin aðacý kökleriyle,inadýna tutunuyor topraða bir yanda güvercin ölüleri aþaðýda dumanlar tütüyor bir yerde, yukarýlara
masalýmýn ucu ateþleniyor,evlere düþen cýngýyla daha odunlar atýyor cehennem zebanileri on iki deðil,on iki bini göze almýþlar sanki geri çekiliyor Samsun’a çýkan Atatürk,yapýlmýyor kongreler kýrýlýyor düþlerimin ayaðý,çoðalýyor kara leke yeniden atýlýyor düþlerimin üstüne gökyüzünün güvencesi altýnda
nasýl gelme deriz ki geliyor bahar kýrmýzý baþlýklý kýzýn gözü,kapý penceresinde artýk yüzünü saklamýyor kurt artýk þehit olunmuyor yurt için bize kurulmuyor þehir yanýyoruz çadýrlarda iktidarsýzýz
bir düþ görmek istiyorum,kollarý mavi,gülüþü yeþil bir ýrmaða birlikte dalmak,arýnmak birlikte balýklar kaynayan denize akmak sönen yangýlardan tutunmak istiyorum sonsuz sulara içimden durmadan akan düþlerle ve sarmak bütün kýyýlarýný barýþ sabahlarýnýn
ayaðý tekmleleniyor barýþýn,sürekli doðuda kaynatýlýyor kazan kirli çizmeleriyle itekliyorlar güneþi batýdan doðsun diye elleri buhran,elleri kan güneþ ýsýsýyla yakacak petrolü depremi dýþarýdan yaratýlan topraða ve utangaç kýz gibi yüzü kýzaran gülümsemesi sürekli peçelenen topraða
ellerde kalmayacak benim yavrum !
17. 3. 2012 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.