Biraz ötede
teselli öfkemle dost olup
affedebilsem keþke
Fýrkateyn piþmanlýklar var geride
Biliyorum hepsinin varoluþlarýný
Fuzuli fikirlerimiz,
yazgýným diyemese alýnyazýma
Durmam gerektiðinde,
bir ses kulaklarýmda... imdat diye çalmalý!
Ardýndan aptal bir aþýk, dinlememek istiyor insan.
Suç ile ceza mahkemeyi ertelese,
bir sonraki ay’a,
hükümsüz bir dava olsaydý yaþananlar.
’Ya bu insan ne olucak’ demese zindan düþünceler.
Vapurdan inerken bir ezan sesi gibi,
ortalýk hüzün dolmasa, ondan yana dolsa.
Biraz bekleyebilsek,
kör karanlýða gün gibi bakýp,
biraz bekleyebilsek.
Ne diyelim ki artýk... bu kadar zifire.
Gümüþ duygularla gelmesek otogarlara
bakýr rengi istasyonlardan bu kadar el ayrýlmasa,
belki ... Kýzýldeniz de ayrýlmazdý ortadan.
Aðlama sakýn...
Ben sana öylesine yazýyorum.
Haberin yok tabi, gömük düþünceler kucaðýndayken.
Bir Allah bilir yaþadýðýmý!
Ayrýldýk...
Korkttum bütün dünlerden.
Korttum...
Yarýn yine seni sevmekten!
Tüm gece ellerimi göklere kaldýrýp,dua ettim Allah’a,
secdeye kapanýp yalvardým.
Kýrgýn yüzlerimizi
alev püskürttüðümüz mýsrala dökmesek.
Ama;
Olmuyor iþte!
Prangalý kuþlara kaldý mektuplarýmýz,
olmuyor ötesi...
Anlamsýzlýðýmýz öyle bir göz göze ki;
mühürsüz bir yazý siliniveriyor, dur desekte!
Yarým kalan bir ýslýk gibi,
gitgide görünmez duyulmaz oluyor.
Kim kusursuz sanýyorsun,
olmayýnca olmuyor iþte!
Ýnce bir sýzý,
gaipten gelen sesler.
Tüm baðlantýlarýmý koparttýðým
O deli devranda;
sen bana öksüz... ben sana yetim!
Anasýz...
babasýz...
Öyle iþte!
Olmayýnca olmuyormuþ demek...
Bana da yol ver de yüreðinden
ben de gideyim... buralar hep ayrýlýk.
Bir sürü sen/ben cesedi dolu ortalýk!
Leþ gibi kokuyor mart ayýnda bile.
Soytarýlar beni anlatýyordur þimdi,elinde kýrbaçlarla.
Bazen...
Kim kýrýlýrsa kýrýlsýn diyor insan,
daha fazla günahý silmek için en çokta.
Ayrýldýk...
Allahým yardým et bana!
Olmayýnca olmuyor da,
sus’lar dilden hiç anlamýyor.
Son ve sonra’lar iddiaya girmiþ,
yerde yatan bir kuþ cesedi
Hakarete bile deðmeyecek yüreklerden,
bir duaya muhtaç...
Tanýrsýn sen,
ondan yazdým sana,
böylesi habersiz...
Bir Allahým var yukarda!
Gittin...
Bir masal artýðý ise aþk...
Kim yazýyor devamýný hala?
Dokunmasýn... çeksin ellerini!
Ben yaþarým yeni baþtan.
Sonu zaten deðil midir yalan?
Ayrýldýk...
Þiir, Yorum: Funda Mavi & ÞÝRÝN KELEBEK