Deli’resim var, hemen þimdi… Kendimi kaldýrýp, yerden yere vurasým var… En büyük uçurumlarýn tepesine kadar çýkýp; hiç dinlenmeden bir çýrpýda, Tüm yorgunluðumla kendimi býrakasým var… Var mý ölecek bir yer bildiðin?
Sabah olmayacak, Benim bu gece ölesim var… Gidesim var, Kar soðuðu her yer… Güneþ’de yanasým var… Daha fazla bekletmemek gerek zebanileri, Hemen þimdi ölesim var…
Diþlerim dudaklarýmý kanatýyor en çok, Týrnaklarým avuç içlerimi… Hemen þimdi katledesim var kendimi, Çýkar mýsýn o zaman içimden? Ben ölünce söyle, Sen nereye gideceksin?
Tüm martýlar ölüyor bu þehirde, Terk-i diyar yalnýzlýklarýn üzeri örtülü kar la, Kanatmak istiyorum tüm harfleri, Kanatýp kanatýp kana bulanmak…. Kan tutsun istiyorum sonra da, Öylece ölmeye teþebbüs…
Özgür’lük senden ayrý büyümek miydi? Ben en çok sen gidince büyüdüm… Baþým göðe erdi bak Sen gidince, Gel de gör, Yerden göðe kadar yalnýzým… O kadar büyük! Yas(þ)lanacak bir yer var mý bildiðin?
YirmiÝki-Þubat-ÝkiBinOnÝki*23:00 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.