TANIMADIĞIN BİR KENT
tanýmadýðýn bir kente
düþmeyegör bir akþamüzeri,
þaþýrýrsýn, aklýn karýþýr bir an.
gurubu soluktur sanki o kentin,
rengi yitmiþ kumaþ benzeri
(sürekli yýkanmaktan).
bulutlarý da daha yorgundur,
daha durgundur rüzgârlarý –
sýzarlar sokak þamatasýna.
sehpa urganýdýr otel odalarý,
sýkarlar ruhunu alabildiðine
ve uyku nispet yaparcasýna
yakýnýna gelip kaybolur yine.
istesen de,
tanýmadýðýn bir kentte
uykuya söz anlatamazsýn.
tanýmadýðýn bir kentte her þey
garip kuþkular doðurur sende
garsonda bir baþkalýk sezersin
ve tuhaflýk – vestiyerin sesinde.
tehlikeli bir uyarý gibidir
ürperten soluðu belirsizliðin,
sanki saatli bir bombanýn sesidir
kýmýltýlar, fýsýltýlar… (sinsi ve derin).
merdivenler birer tuzak mý yoksa,
acaba asansöre güvenilir mi?
(ya odandaki telefon da bozuksa?)
daralma hissedersin sanki þuranda
kuþkularýn korkuya dönüþtüðü anda
istesen de,
tanýmadýðýn bir kentte
korkuya söz anlatamazsýn.
tanýmadýðýn bir kentte birden
çekici bir yüz çýkýverir karþýna,
(ya da öyle sandýðýn bir yüz) –
yýllarca konuk olmuþ sanki rüyalarýna.
çözülür buzlarý korku daðýnýn
çiçekler açar, kuþlar uçar içinde,
kollarý kucak olur otel odalarýnýn
deðiþir çehresi garsonun, vestiyerin de.
vurulduðun bir yüz, tanýmadýk kenti
tanýdýk kýlar sana, sevdirir sana.
kýrk yýllýk bir dosta çevirir seni.
artýk kendin de tanýyamazsýn kendini
ve tutku hâkim olunca duygularýna
istesen de,
tanýmadýðýn bir kentte bile
tutkuya söz anlatamazsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.