YUSUF...
Hazan gözlerinden alýr hüznünü bilirsin Yusuf!
Hangi mevsimi bassam baðrýma sen diye
Bir yaný ayaz
Bir yaný taþýn yosun tutan kalbi biraz...
Gecenin saçlarý dolandý ellerime
Ellerim boðum boðum riya
Alaycý bir yýldýz düþtü dudak altýndan
Tebessümünde yalancý mürekkebi zamanýn
Zaman sabrý eriten kor demir
Karabasan gibi düþtü hayallerime
Harabeyim þimdi Yusuf
Yitik bir kentin öteki yüzünde...
Ýçim acýyor Yusuf
Sýzýn düþüyor yüreðimin asumanýna
Gözlerimin yaðmuru titriyor incinmiþlikten
O denli saðýr
Kör bir býçaksýn artýk
Ümitsizliðin meydanýnda hançerleyen.
Ve kurutan
Sana dair gözyaþlarýmý bile...
Tutunduðum nehrin yapraðýndan düþüyorum
Yenilmiþ nilüferler soluyor baðrýnda özlemin
Nicedir hamalýyým sevdanýn yüküm aðýr
Mecalini yitirmiþ þiirlerin tufanýnda
Batýp giden bir salým þimdi
Tutsan kýrýlmýþ dallarýmdan
Yaþamaya gücüm yeter mi Yusuf!
Sorulur muyum hayatýn sýnavýndan...
Mum nasýl yanarsa için için
Hani öylesi titrerse alevi
Her andýðýmda seni
Gönlümün mihrabýna düþüyor ismin Yusuf!
Maðlubiyet gücüne gidiyor sahipleniþimin
Hani ayaðýný eteklerine çeken dað gibi
Suskunkunluða vuruyor sýzýmýn telleri
Olur ya
Yýkýlýrsa bir gün gururun kalesi
Kýrýlmýþlýðýn saklý masumluðunda bul beni...
Züleyha Özbay BÝLGÝÇ
Kütahya/2012