Aðlamak mý Çaremi gözyaþlarý bir tarihin aðýdýna Gölgesine yýldýrýmlar mý düþtü Nasýrlaþmýþ kalplerin, Neden bu kadar mahzun , çaresiz.. Ýnsanlýðýn nasibi yok mu Baharý mý yitmiþ ümitlerin..
Gözlerimde sönüyor yýldýzlar.. Uzak iklimlerin sam yeli dokunan avuçlarýma Dualar kor! Dualar ýssýz! Umuda katýk ettim birlik olmayý Ýnsanlýk adýna..
Hüzün yansýr her karenden Ýþler köklü bir yapýta.. Ezansýzdýr minareler Yetim kaldý her zerren Sukûtun düþtü yâdýma..
Çaðýr beni derinleþmiþ yastan Özünü sahiplenmiþ dimaðýmla Cesaret kýlýcýný kuþanýp yürekten Yazalým gökyüzünün hürriyetine Bu tarihi yeni baþtan.. Çiçeklerin kan,çiçeklerin hoyrat.. Ne kaldý ki sende bu pervasýz zulümden Yeniden mavilere boyanýr mý bu bayrak Bir esaret zinciri sana yazýlan her destan Seninle sen olayým Doðu Türkistan
Züleyha Özbay Bilgiç 13/07/2009 Kütahya Resim Buðra San
Sosyal Medyada Paylaşın:
Züleyha Özbay Bilgiç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.