MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ömrümün Gül Yitiği
Züleyha Özbay Bilgiç

Ömrümün Gül Yitiği



Kalkýp bir elif miktarý heceledin dilimde
Susuyordun ya
Ruhuma müebbettin
Yüreðime sükun….
Ser inþirahýný ömrümün gül yitiðine
Güz utansýn döküldüðü gazele…


Soluk benizli teselliye benziyor med cezirlerin
Ya taþýyorsun zerrelerime iþleyip
Ya durgunluðu yükleniyorsun
Mecalim nigâhýnýn çýkmazýnda yitiyor
La tahzen! Nidasýnda demleniyor ruhum
Ya sendelersem


Tut ellerimi
Ellerim ki akabe
Biat eyle beni…


Kurþuni kubbelerin naðmesinde
Titredi dudak kývrýmlarým
Ýhtiyar hüzünler döküldü sitarelerden
Serinliði geldi muhabbetinin
Daha
Gözlerimin nemine doymadan tükendi gece
Muþtular bekledim
Firaka sözlenmiþ her imsak
Bu derbeder halim diyarýna hasret
Kumunda kayboluyor mecalsiz ayaklarým
Sorma hülyalarýmý
Eskimiþ cümleler kadar yalnýzým…


Züleyha Özbay Bilgiç/Kütahya
Temmuz 2012


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.