Ey sevgili!
Kör zamanlarýn saðýr saatlerinde özledim seni
Asýrlara uzanacak ellerin kadar hasret
O simsiyah gözlerin kadar geceydi seni beklemek…
Alnýnda parlayan nur
Âdem’in þahadetinde aydýnlatmýþtý arzý
Nedamet dolu secdelerde
Tevbeye adanan dualarda
Gün doðar mý karanlýk yalnýzlýðýmýza
Nurundan bir katre sun
Ey Hâtem-ül Enbiya…
Ýçimizdeki umman Taberiyye gölü
Yaðmurundan medet umarken
Rahmetin nigâhýnda sulandý semave deresi
Bâd-ý Sabânýn ýlýk týlsýmý dokundu Hirâ’ya
Esti nisanýn en mecnun hali
Leyla çöllerinde seraptým meczup misali…
Yollar meþakkatli, yollar sarp
Hasretin sevaba duran kýblegâhýnda
Sabýr çiçekleri büyütüyorum
Kanayan güllerin âhý vurdu sineme
Dargýn gülistan bahçeleri
Kokunu yâd edemedim diye..
Güllerin kokusu da gelmiyor artýk
Yaban ellerde
Terki diyar etmiþ çölde güneþin aksi
Bir damla rahmete hasret þimdi
Ýsminle kavrulan dudaklarýmýz
Selamýmýzý geri çevirme ey Nebi
Riyânýn kanatlarýnda
Cürme boyansa da duygularýmýz
Þefaatine mazhar kýl bizi…
Mahrumdum göç vakti hicret kervanýndan
Sana giden diyarlarýn izi bile silinmiþ
Ruhumda sensizliðin yaralý bekleyiþi
Dönüp lütfunla bir kez kuþat benliðimi
Ki sana âþinâ gözlerim
Çeksin içine sürurun nefesini
Sarsýn þefkatin penâhýnda
Mücrim hallerimi…
Arzuhalimdir Sultaným!
Zulmetin perdeleri aralansa bir lahza
Gölgen düþse hicâbýmýza
O büyük Rabb’in lutfuyla
Saçýlsa billur damlalar âsumandan
Asr-ý Saâdete dönerdi dünya…
Züleyha Özbay BÝLGÝÇ
KÜTAHYA