sevdiğince
gölge oyununda gece
sevinç eksiliyor esmer perdesinde
kimse görmeden uzak bir yerde
ay sakinliðince çiçekledim
inatçý yüzünü
orman kuytusu aksi gözlerin indi aklýma
saðýlýyor sokaklar kaldýrýmlar boþ
böyle oluyormuþ özleyince
daha üþümeden titreyen
sözümün ucundaki küller benim
þu kýþ mevsimi þu gönenmiþ yalnýzlýk
hiçliðin tadýný çýkartan ayrýlýk
lacivert giyinmiþ bütün gitmelerin
þubat ayazýna büyüyen hýþým
düþlerimi yakýyor diri diri
sarýlmayý unutan aðaçlarý verin
uyutayým koynumda en iyisi
kum döküyor sancýlý fotoðraflar
yere yýðýldý yorgun mektuplar
aynalar getirsin seni bana azar azar
aðlamasýn istasyonlar
uzat ürkek ellerini buðday tanesi
içime dokunduðun yerdeyim
susmasýn dudaðýna inci mercan öpüþler
incinince yar sarayým sanki öleceðim
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.