Seni Severken, Kendime Kayboldum
En fazla gideceðin kadar sevmeliydim seni.
Þimdi bütün sokaklarý karanlýða gömülmüþ bir þehir gibiyim.
Seni severken,
Kendime kayboldum…
Gittin mi?
Terk mi ettin þimdi bu dýþý kalabalýk yalnýzlýðýmý!
Hani bu þehir en çok da sen varken kalabalýklaþýrdý ya,
Þimdi ne yana dönsem,
Herkes senden ayrýlmýþ gibi.....
Bu durakta bunca zaman seni bekledim yalnýzca..
Hiçbir gelenin arkasýndan gitmeden..
Ve it gibi titreyerek, Üzerimden geçen bütün mevsimlerin altýnda,
Durmadan adýný sayýkladým..
En üzüldüðüm vakitlere denk gelen kahkahalarýn,
Kulaklarýmda hiç bitmeyen bir acýnýn senfonisini çalýyor her gece..
Bundan bu kan çanaðý gözlerin kaçmasý bütün bakýþlardan..
Uzak iklimler ýsmarlayamýyorum artýk dudaklarýma.. Nerede bir kýþ varsa, ben oradayým..
Dudaklarýma deðen bütün izmaritlerde yokluðunu çekiyorum içime.
Bu þehir sen yoksun diye sessiz biraz da.
Hiçbir yüz sana benzemiyor.
Ayrý yerler de uyanýyoruz..
Ayrý þehirler de.
Ýçime düþtüðün yerden baþlýyor,
Bütün bitmek bilmeyen iç kanamalarým.
Hiçbir acý senin yerini doldurmuyor.
Bütün iç sesleri kesilen bir çocuðun aðlamasýna dönüþüyor
Dudaklarýmda sana biriktirdiðim özlemler.
Dinlediðim þarkýlar ele veriyor,
Sýrtýmda taþýdýðýmý bu yaþam dýþý yaþanan gidiþin öyküsünü.
Yarý aksak bir kalple,
Gidebileceðim hiçbir uzaklýk yok artýk.
Gittiðin yer de bekliyorum..
Oysa biliyorum,
Bu gidiþin dönüþsüz bir terk ediliþe kesilmiþ bir bilet olduðunu.
Ýçi boþ þehirlerden geçiyorum her gece.
Yüzümde jilet kesiði bir ayrýlýðýn izleri okunuyor,
Kilometrelerce uzaðýmdan.
Tanýmadýðým insanlar geçiyor içimden.
Ben ki;
Yarý sancýlý geçen çocukluðumu,
Kirpiklerinden yapýlma bir salýncakta uyutuyordum.
Gidiþinle göz kapaklarýndan çocukluðumla beraber düþen,
Bütün kirli geçmiþin sorguya çekiyor beni,
Duvarlarýna kokunun sindiði karanlýk bir þehir de.
Biliyorum; Hiçbir otobüs beni sana götürmeyecek.
Sen ki bu aþkýn en uzaðýndan bile geçmiyordun.
Uzaktýn her sabah uyanmaný beklerken seni izleyen gözlerime.
Ben sana bir þiir yazarken,
Sen o þiir de hep baþka bir adamý arýyordun.
Ve ben kanýyordum durmadan..
Söylesene hangi unutulmaz aþkýn,
Kurtarýcý kahramanýydým ben senin için.
Artýk hiçbir masalý biriktirmiyorum dudaklarým da.
Nasýl olacak bu þimdi.
Ben seni severken,
Sen hep bir baþkasýný mý sevecen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.