Baktýðýn Ayna’nýn arkasýnda kalan Ben, Sen yürüyorsun, ben bekliyorum… O gördüðün Sen deðil, Baþka biri Sen baþkalaþtýðýnda beri.. Sen gidiyorsun, Ben ardýndan bakýyorum…
Sen hep konuþuyorsun ya, En çok kendine, sonra baþkalarýna… Ben bana baþkalaþtýðýndan beri, Kendime susuyorum, En çok da Sana Sus/u/yorum…
Ayna’n ben deðilim, Bana yüzünü çevirdiðinden beri… Baþkalarýný Ayna gördün, En çok Bana sýrtýný döndün, Bakmýyorum artýk Aynalara, Gittiðinden beri küsüyorum..
Kýrýk bir bardaðým ben artýk… Sen baþka þiþelere dolduðundan beri.. Ve hangi su gelirse gelsin, Þifa olmayacak bedenime.. Ben hep senden sonra, Kýrýk bardak olacaðým, ve hiç dolmayacaðým…
Sabaha kadar bana sebepsizce sýrýtan Ay’a inat, Doðmayan sabahlarýma bekliyorum Seni.. Beklerken yorgun düþüp, buna alýþmak gibi.. Arkamý döndüm aydýnlýða, yüzümü döndüm soðuk duvara Soðuða alýþmak gibi , yokluðun…
YirmiDört-Ocak-ÝkiBinOnBir*11:00 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.