KAR YAĞIYOR
dünden beri inadýna esti derken kesti birden hýzýný
azgýn fýrtýna ve sinsi bir sessizlik boðazladý sanki
evleri caddeleri ve halkýyla birlikte kentin nabzýný.
bu sükût, yýlýn ilk karýný karþýlama ayinidir belki,
belki fildiþi yataklarýn esans kokan döþeklerinde
seks beþiklerinden inmiþ bedenlerin bitkinliðidir
kan ter içinde uyuyan þu an. ve üþüyor yine de
düþlerde öpüþlerin ýslattýðý yerler titreyerek tir tir
tiksinti akrep gibi sokuluyor uyuyanlarýn göðsüne
ve kar yaðýyor örselenmiþ duygularýn üstüne.
gergin tef derisini anýmsatan unutkan gökyüzünden
püskürtülen lanet midir, merhamet mi ak ak yine?
kime ne filistin’in derdinden, þehidinden, öksüzünden?
haiti, haitilere dev bir toplu mezar olmuþ, kime ne?
çýldýracaðýný kim bilebilirdi kötülük meleklerinin,
onlarýn hüneri mi yokluða, açlýða ek olarak bu soðuk?
onlardan mý yürek kutuplarýný buzullaþtýran bu kin
ki yüzler suç aynasý, bakýþlar donuk, sözlerse boðuk?
geceliðini pervasýzca yitiren gecelerin kastý ne?
kar yaðýyor kâbus dolu uykularýn üstüne.
kazaðýn yünü, atkýnýn ipi, kürk paltonun kürkü de
nedense kýþýn bir baþka deðerlenir gözünde insanýn.
çaðlar mý çok ileride, insan mý çaðýnýn çok gerisinde,
ben bu bayaðý saçmalýðý bir türlü çözemedim inanýn.
hep yalýn ülkülerden çok, kalýn kürklülerden kaçtým da,
iliklerimde hissettim soluðunu buz gibi bir korkunun.
kendimden kopup göçmek vardý benim tüm hayatýmda,
hep gizlenmek vardý, en damgalý kulu gibi insanoðlunun.
ve hep öyle periþaným, derbederim dünden bugüne,
kar yaðýyor kuþkularýn korkularýn üstüne.
yer ak pak bir çarþaf sanki; yok, sanki beyaz bir yaprak,
bakire bir genç kýz gibi, ilk kez yazýlmaya hasret.
bilirim, þairi en çok korkutan beyaz yapraktýr ancak,
çünkü yazmak içtenliktir, dürüstlüktür ve cesaret
hangi hain el çaldý benim içenliðimi, dürüstlüðümü?
neden ürküyorum sorgusundan önümdeki ak sayfanýn?
yoksa imkânsýz mý artýk aldatmak þu yaþlý gönlümü
geyik masallarýyla hiç olmayan bir noel baba’nýn?
alýþamadan þu yaþamýn en yalancý ve en rezil süsüne,
kar yaðýyor baþlanmadýk sorgularýn üstüne
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.