dizi kýrýlýr yamacýna metruk günlerin kilit vurup harabeden gülüþe ayýklanýr uykusuz sevmelerin, bakýlmaz þen þakrak yanan yüzüne hasretle devinen güneþin uzunca bir zaman isli perdeler ardýndan telaþsýz, dingin bir mutluluk beklenir …
kalýrsýn…
iki yüzlü zaman indirince maskeyi öpülmez gece dudaðýndan yar aþiyan.
geçersin dað tepe alamecek aþkýn kara gözünden kaþýndan.
gidersin…
yoksulluðu alýrsýn çerçevesi boþ kalan çocuk sesini yitirmiþ mahallenin dargýnlýðýna sýðar sesindeki ateþ, bitmeyen piþmanlýðýn kokusu terk edilmiþ bir evin avlusu konuþur sana dokunulmaz olur her þeyden habersiz kirpiðin, düþen saç telin… .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.