KAYBOLUYORUM...
Hasretin Çöktü Yine GönüL Katýma.!
HüzünLer Ýçinde Boðulup Kalýyorum!
GeceLeri KarabasanLarLa Yatýyor.!
SabahLarý Ter SeLiyLe Uyanýyorum.!
Uyandýðým anda GözLerim Seni Arýyor.!
Seni Sarmak Ýçin Açýlýyor Ama,
Sen Diye HüzünLe KucakLaþýyor kollarým.
ÖzLemin,Hasretin Ýçinde Kayboluyorum!
Orman Yangýnýnda Kalmýþ bir CeyLan Gibi!
Nereye Koþacaðýmdan Habersizim!
Heyecan,Korku Sarýyor Küçük Yüreðimi!
ALev buLutLarý Ýçinde Kayboluyorum!!
Derdinin Dermanýný BekLeyen Hasta Gibi!
Kanadý Kýrýlmýþ Bir Serçe Gibiyim!
Sana Kavuþmak Ýçin Kanat Çýrpsamda.!
HayaLLer Dünyasý Ýçinde Kayboluyorum!
Her Þey Üstüme Üstüme GeLiyor..
Her Bitiþ; Bir Diðerinin Baþlangýcý..
Her YoL Bir Kavþaða Çýkar Diyerek..
Ben Yine ÜmitLer Ýçinde Kayboluyorum..
Mükremin ÖZDEMÝR 28 / 11 / 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.