I-
eski vakit
bir damlacýk suydum kendine aðýr gelen
aðýr aksak aþka dökülüp eriyen sabahlarda
pas tutan gülümsemelere deva
kamburumda taþýdýðým naçar aklýma
yük ve þifa
bir tren garýnda unutulan
yalnýzlýktý, yalnýzlýðýmdý
biraz terk edilmiþlik
biraz kýrgýnlýðý; inceliðin
kalbimin çatlaðýnda
o vakit
tarumar aklým yosun tutmuþ
örselenmiþ mantýðým iplerinden asýlmýþtý zihnime
keþke susmasaydým
tenimde üþüyorken maþuk yarým
sevgim buruþ buruþ kýrýþmýþ
geleceðe kaygýlý üzüntüler için
mor parýltýlý gel gitlerde
þimdi vakit
koru o’nu þükürlerin büyüklüðünce
açýlan ellerin yüzü suyu hürmetine
II-
kanamaktan geliyorum
parçalanmýþ kalbim
kemiklerinden as ürkekliðimi
nakaratlarým var içimde dönüp duran
çoðaldýkça kan revan suslara uzanan
þarkýlarým var mýrýldanýrken sancýyan
ey katre
yanýyor dilim / zemberek
ezber et o’nu ezber et
içine çek hücrelerinin
suçlarýndan tut masumiyetinin
özgürlüðe sýna mülteci kalbini
sersefil akþamlarý daðýt aydýnlýðýndan
sayýkla o’nu, laciverdine dola gecenin
cefa çektikçe sefaya uzak hasretler büyüten kalbim
savunmasýz dilim
soluðuma sýkýþtý tek buselik bir yangýn
kaybetmekten dönüyordum
semah semah
ey ilah, ey illa ah
güneþi içime gömdüm
þakaklarýma bir rüzgar gerek
savrulup ölsem bir yaprak gibi titreyerek
öpsen geçecek biliyorum
daðlarýmda sitem
sarmaþ dolaþ çiðdemlere sufle satar
eþkiyalýðým özgürlüðe hasret
III-
mimlenmiþ dudaklarýmý ýsýrýyorum
makyajýný tazeliyorum aþkýn
özleme törpü ve mavi ojeler
dudaklarýný bir yosmanýn dudaklarý gibi
kan kýrmýzýya boyuyorum þehveti
vücudu çýrýlçýplak
adýyla güze hüzün getiren
asýrlardýr beklediðim sendin
açýlmayan dar kapýlarda
kilitli kaldýkça dilediðim
haldaþým, koruyan yaným
baðýþlayan sesim
ey kývýlcýmlarýmdan tutan/tutuþan
aðýrlýðýnca telaþ telaþ
ve aþk bulaþtýran
heyecansýz zamanýn oyuklarýna
sýzan ve sýzlatan yaram
kumral gökkuþaðým / yaþam hevesim
söyle adý nedir bu sevgiden ölmelerin
hep sana
hep varlýðýna dönmelerin
aramayý unuttum nefreti nicedir
nifak girdaplarýnda çatladý öfkelerim
sendin aramadan bulduðum huzur
umudum
umurumun elçisi
mecalsizdim aðýt yakýyordu mevsimler
maksat mahal tecellisi
sen tesellisi
aþkýn beklentisi
döndükçe kaybolduðum deli iklimim
aþksenim
berraðým
talan günlerimin gülümseri
kuklalara sözüm olsun
onlarý asa asa dirilteceðim
ve binlerce kere yemin olsun
içimdeki ateþ suyu incitmeyecek
tarihe not düþülsün
gözlerinde gördüðüm ýþýktýr devrim
tutundukça sana
varsýn ilmek ilmek sökülsün dünya
dökülsün kuzeyde yýldýzlar
bir bigâneyim, ýssýzým
ucu yakýlmýþ mektup azizliðinde bucaksýz bir ülkeye sýðýnmak istiyorum
her þehir sana açýlýyor, davetsiz girip oturuyorum
dilim sana çaðlýyor
gün aðarýrken kýzýl þafakta
senin için bir kez daha
hamd ediyorum
...
fulya/aralýk2011