DÜŞ SIZINTILARI
gece yattýktan sonra
coþar anýlar seli,
düþler de düþ deðildir – yýllarýn belgeseli:
hep ayný köy, ayný sokak, ayný ev, ayný oda…
aralýk pencerede – unuttuðun bakýþlar,
ellerinin terleri – kitap kokan masada,
sessizliðin yüzünde buz tutmuþ bir hüzün var.
bir beþik iniltiyle sallanýyor boþlukta
annen mi o, torununa þarkýlar ezberleten?
bir oyun mu bu böyle, ya da yersiz bir þaka,
hani yýllar öncesi melek olmuþtu annen?
emin’le esin yine bisiklet hevesinde,
nesrin’se kedilerle konuþuyor besbelli.
dost kanarya hep orda – asmanýn tepesinde,
giysilerle kavgalý yaþlý çamaþýr teli.
yýllarýnýn yareni bahçenin her yerinde
ayaklarýna hasret kepirleþmiþ izlerin.
bir sitem var güllerin küskün filizlerinde –
baktýkça doluverir birdenbire gözlerin…
sabah kalktýktan sonra
görürsün þaþkýnlýkla
düþlerin sýzdýðýný yastýða damla damla
SIZINTILARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.