YALAN BAHÇELERİ

evvelden yalan bahçesinde yaþayan bir sahtekâr-ý pir
kendi yalanlarýna herkesten çok kendi inanmýþ sonra
ve ateþ nehrine dönüþtükçe kalbindeki kanayan yara
oraya atmýþ, orada yakmýþ öksüz duygularýný bir bir.
zaten yalan tohumundan yetiþmemiþ mi insanoðlu
havva’yý kösnüten, adem’i azdýran zevkli yalandan
ve bunca zamanda bunca insan geçtiyse de aradan
hep canlý kalmamýþ mý yalan bahçelerinin yolu?
ta küçükten sorarým ve yorarým sorularla kendimi:
yalan ýþýklarý mý kovalýyorlar körler el yordamýyla,
kader aný, can derdinde birisi, bir yalan urganýyla
eðer ölümü atlatmýþ olsa, bu bir günah deðil mi?
koklamak nasýl þey yalan bahçelerinin çiçeklerini,
nasýl þey seven bir kalbi yalanýn avcunda ýsýtmak?
neye benziyor yalan gülüþ, yalan bakýþ, yalan dudak,
acaba neler hissederim birileri yalandan öpse beni?
garip bir duygu olmalý yalan bahçelerini sevmek
ve yalancý güneþine tapmak bu gözleri kör göklerin.
anlaþýlan çözmem gerek sýrlarýný o sahtekâr-ý pirin
ve bir de o ateþ nehrinde mutlak yýkanmam gerek.

yýllardýr þaþarým yalan bahçelerini yaratanýn iþine.
ya bu bahçelerde þair denen çýlgýnlarýn iþi ne?

Sosyal Medyada Paylaşın: