Sadece rüzgâr gelir güvercinlerin cenazesine…

Gözleri zeytin karasýydý kiminin
kiminin deniz mavisi
elaydý kiminin
kiminin zümrüt yeþili
günahlarý çocuk günahlarýydý
gençlik eksiklikleriydi eksiklikleri
ne affettirmelerine fýrsat tanýdýn günahlarýný
ne kapatmalarýna eksikliklerini

Bir sorun varsa eðer
neden halletmiyoruz aramýzda
bu hayatýn manasýzlýðýný biliyor
ona mana katabilmek için çýrpýnýyoruz
ve sen her seferinde
ölümlerle parçalýyorsun


-Tanrým, neden bizi
çocuklarýmýzla vuruyorsun?-


Sana isyan etmiyorum
biat etmedim ki isyan edeyim
ama merak ediyorum
eðer varsan, niye çocuklarý öldürüyorsun?

Acýyý biliyoruz
acýlarla parçalandýk
ama her acýyý da
bilmek zorunda mýydýk?


-Tanrým, var mýsýn bilmiyorum
eðer varsan, bana bu þiiri neden yazdýrýyorsun?-


Rüzgârýn taradýðý
baþak sarýsý saçlarý vardý kiminin
kiminin kehribar, kumral
at yelesi gibi parlayan
kuzguni siyahtý kiminin

þefkat isterdi bakýþlarý
anne göðsünde okþanmak baþlarý
neden kýrýyorsun bileklerini annelerin
çocuklarý neden öldürüyorsun?


-Tanrým, neden bizi
çocuklarýmýzla vuruyorsun?-


Seni ve çocuklarý düþündüm tanrým
derin bir acý
ve ruhumuzda uzun zaman çýnlayacak
kederli bir çýðlýkla
onlarý sana emanet ediyoruz

Eðer varsan, diyorum ki

hayatta onlardan esirgediðin þefkati
hiç olmazsa gittikleri yerde esirgeme
ve tanrým, artýk n’olur çocuklarý öldürme…


-Güvercinlerle ve cenazelerle
sessiz çýðlýklarla yürümeyelim...





A.Ýlayda BEYDEMÝR


Sosyal Medyada Paylaşın: