su uyuyor
düþman yürüyordu sinsice
insana acýyý yaþatan da
canýna kýyan da ‘kul’oluyordu
…ve anladým ki
dil silah / yalan kurþun olup
tek bir atýþla vurabiliyordu ruh’u
bir yanda ruh…bir yanda can…
faili meçhul oluyordu…
insan !
...
…ve ben mahpus deðilim
…ve ben vicdana neþter hiç deðilim
her yaným yalan
her yaným talan
her yaným bunca puþtluða bir isyan !
A.Ýlayda Beydemir