O’ yaþayanlarýn yalanlarýný
ölülerin gerçeklerini görmüþtü
sonsuz bir karanlýkta
duygularýyla birlikte akýp kaybolan dehþetli ölü kalabalýðýn
özensiz bir parçasý olduðunu
ve birgün
kendisininde bir sonsuzlukta kaybolacaðýný biliyordu
-ateþten uzaklaþtýkça küçülen bir gölge gibi-
sabah karanlýklar içinden sýyrýlýp geldiðinde
ruhundan taþan kederi toparlayýp sakladý
ta derinliklerine
hiçbir hakikat yeterince hakiki deðildi...