Sen ölebildiðin kadar bensin Ben yaþadýðým kadar sensizim Yine kimsesizim.
II
Ömür bir vaktin kýskacýnda Ve tüm alaturka makamlarla Hariçten çalýyor…
Saat çalýyor.
Vakit geldi, ben ölmeliyim þimdi Ki sen olduðun kadar ben olayým Ben yaþadýðým kadar ömrümde solayým
Gül kurutayým Ve renklerini unutayým…
III
Her bülbül için bir gül diktim Baþka gülleri ise dedim ya biriktirdim Soldurdum Kuruttum Renklerini unuttum Öldürdüm yani, canlarýný su geçmez boðazýmda tuttum
Sen ölebildiðin kadar bensin Ben ise hala ölmekteyim Makamlar deðiþtiriyor ve ömrümden gülleri eksiltmekteyim
Her bülbül için yeni þarkýlar besteledim Ötmeyecekler artýk aheste aheste Kök salmýþ bir kimsesizlik toprakta Ve lahiyasýz, sözsüz, yalnýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.