(BEN NOJOUD ON YAÞINDA BÝR DULUM)
Boþluðu dolduran sur rüyalarý
Nehir deðil bir okyanus besleniyor dertlerinde
Utançla kahrolma arasýnda bir duygu
Sessizce acý çekmek
Çocuk duygularý kadýndan bedende soluyor
Ýsyanýn eþiðinde bir yürek
Ve en kötüsü
Hiçbir þeyin eskisi gibi olamayacaðýný bilmek
Baþýný suya sokup
Bir su kaplumbaðasý olmak
Görünmemek!
“Denizi hiç görmedim” diyor kuzenine?
Hayalinde mavi yeþil
“Mavi” diyor
“Tadý tuzlu”
Ve rengi alabildiðine mavi”
Özlüyor
Bilmiyor bilinmez hep gizemlidir
Biliyor
Kendi gizeminde kahrolmadan önce
…
Havanýn sisli kasveti
Aldýrmadan yürüyor
Gözlerine nem
Dudaklarýna acýyý yapýþtýrarak
Ýnancýný yitirmiþ bir gelin
Sýðýndýðý tek þey Allah
Temizlik iþçileri kadar þanslý deðil
Bir evi sýðýnacaðý yuvasý yok!
Gün nedense diðerlerine ýþýldýyor
Onun ýþýðý yok!
Allaha onu terk etmediði için þükrediyor
Sonsuz bir güven
Yalnýz deðil bu yangýnda!
…Geceler
Hiçliðin ortasýnda kayboluþ
Hayal kýrýklýklarý içinde
Hep silinmez solmaz bir resim olacaðýný düþünüyordu oysa
Kendi kanatlarýnda uçmak
On yaþýnda bir çocuk
Ne kadar baþarabilirse?
Oysa tutku dolu
Oysa genç ve umursamaz
Bu kadar zor olacaðýný bilemezdi
Sonsuza kadar kaybolacaðýný düþünüyor
“Kimse fikrimi sormadý
Babam yaþýnda bir adama verirken?”
Gözlerinde acýnýn her tonu
Perdeleniyor siyah bir isle
Anne
Sessiz kalýyordu duruma
Üzgün
Bu neyi deðiþtirecek?
Kadere boyun eðiþ
Baþtan kaybedilmiþ bir savaþ gerçeði
Savunmak
Etkisini yitirmiþ bir gelenek
Yada hiç kazanýlmamýþ
Dayanmak zorunda
Olmadý..
umudunu yitirme diyordu yüreðindeki ses
Olmadý
Kimse yok muydu?
Olmadý!
Nojoud
Yýllarýn alýþkanlýðýný yýkan
Belki de ilk savaþçý bu yolda
Ýlk yýkýlýþý geleneðin
Savcýnýn”ne istiyorsun sorusuna”
Cesaret gösterecek kadar mücadeleci bir
yürek
“boþanmak”
Hüzün çöken gözleri bir o kadar kararlý
……………
Utançla kahrolma arasýnda bir duygu!
“Çocukluðumu kadýnca deðil çocukça yaþamak istiyorum…”
Yol uzun dava büyük
Çocuk kalbi ezilmeden önce
Büyüyor bir yerde bir þeyler
Saðduyu galip
Kazanýyor!
Belki de hayatýn en anlamlý savaþý bu
örnek diðerlerine
Paslý baharlar son buluyor
Yeþeren çiçekler gazeli ne kadar kapatabilirse
Ölü yapraklar zamanla yok olmayacak mý?
Umut ediyor…
Nojoud buruk
ve zamanýndan önce olgunlaþmýþ yüreði
Ve nihayet diyordu;
“Kaderin külfeti omuzlarýmý ezerken
Onurlu bir baþý taþýmanýn sevincindeyim”
Gülüyordu çocuk gözleri
Yetmiþ yüreði, hýrpalanmýþ bedeni ile
Jale KESKÝN
Okuduðum roman beni çok etkiledi paylaþmak istedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.