Uzun süre gecelere küsüyorum.. Yaþayamadýðýmýz hatýralarý kusuyorum.. Sanki gerçek olacakmýþ gibi, Durmadan yeni hayaller kuruyorum..
Sancýsý bitmeyen Gecelerimin Acý’sý, Aþk’la ýsýnan evimin Baca’sý Tütüyor titrek bir alev gibi, Adý ; Yalnýzlýk aðrý’sý..
Neden diye baþlayan bütün cevaplarýmýn sorusu, Belki diye baþlayan bütün ihtimallerim, Ve deðiþmeyecek gerçeklerimin Tek Sorgusu, …(“O gelmeyecek”) Yanýtlarým…
Bu yüzden kýsýktýr çýðlýklarým, Söyleyemem ki bu yanýtý! Kapana kýsýlmýþtýr duygularým, Hadi Sen anla sadece, Sen duy beni!..
Þimdi susuyorum… Senin içimde can çekiþirken ki nefesini, Duyuyorum.. Ve öldürüyorum içimde; Gelmeyecek yanýtýný..
Nevin Akbulut Üç-Ekim-ÝkiBinOnBir*14:35 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.