-I- Zamanýnda sayfalar dolusu yazmalar yetmezken, Zamanla kelimeler yeter… Ve sonra kýsaltýlmýþ kelimeler alýr yerini.. Zamanla kelime etmesine bile katlanýrsýn… Hatta bir þey söylemesine bile gerek kalmaz.. Bir zamanlar varlýðýnda yokluðunu yaþarken, Þimdi yokluðunda varlýðýný yaþamayý öðrenirsin…
-II- Zamanla geriye sadece Resimler kalýr.. Hatta O’nun resimlerine bile bakamazsýn… Cesaret edemezsin buna.. Onun çektiði, kendinin güldüðü resimler kalýr, Hani þu yanýnda kendini çok güzel hissettiðin Anlardan kalan…
-III- Onlara bakýp yetinmeyi öðrenirsin.. Hatta öyle An’lar olur ki, Kendi fotoðraflarýna baktýkça sanki, Onu görürsün…
(YirmiAltý-Eylül-ÝkiBinOnBir)
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.