Eski...

O kadar baktým ki gözlerine, Gözlerin eskidi,
O kadar þiir yazdým ki Sana, Þiirler eskidi.
Sonra her þey eskidi,
Baktýðým yerlerle birlikte…

Her þey eskidi,
Gittiðim yollar, geçtiðim sokaklar..
Her sabah doðan Güneþ’im eskidi..
Ýçimde tek baþýna yaþayan Aþkým’la birlike..

Zamanla Sevgi’ler bile eskidi,
Ýlk günkü gibi deðildi artýk Aþk’lar.
…Ve Sabahlar eskidi,
Ayný gecelere gebe olan, karanlýkla birlikte..

Senin bilmediðin her þey eskidi,
Ben o kadar bildim ki…
Sana yazdýðým þiirler bile eskidi,
Sen hiç bilmedin ki…

Yangýnlar bile eskidi,
Sana yaktýðým yüreðim…
O kadar yaktým ki,
Savruldu küller ile birlikte…

Ýntiharlar da eskidi,
Hep Ayný yerden ölüyorum…
Ne zaman öldü, ne zaman gömüldü…
Kazýlamayan, kazanýlamayan bir Sen ile birlikte..

Ýçim eskidi…
Duvarlardaki yüzüne bakmaktan…
Yüzün eskidi,
Yüreðimin duvarlarýnda asýlý kalmaktan…

Eskici bir yürek oldu þimdi yüreðim,
Peþinde koþarken bastýðýn ayak izlerinle birlikte…
Sahipsiz bir yürek oldu yüreðim,
Senin sahip olduðunda fark edemediðin bir yürek ile birlikte…

(Yirmi-Eylül-ÝkiBinOnBir*18:45)


Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın: