MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GİYOTİN
Fulya CODAL

GİYOTİN
















“Ben hayatý seviyorum, aþký, umudu. Ödülsüz olsalar da…”


Camille Claudel












I-

ey aþk elçisi!

ne kâr / ne ziyan
ihtimallerin yaralý çýðlýðý kaldý ellerimde
tam da þakaðýmdan vurdu zaman

hep daha fazlasýný istedik
ne yaparsak yapalým yetmedi / yaþanmýþlýða…

saydým
beþ vakittir senin yurdundayým
gök/yüzün sýcak bir yaz ertesi
ýlýk tereddütler geçiyor bakýþlarýndan

onca yolu eylülün koynuna sokulmak için gelmiþiz
eylül ayrýlýk kokuyor
ve hüsran gibi buruk bir tat býrakýyor dilimizin ucuna

anladým ki
dünyaya seni sevmek için gelmiþim
en çok da kuþlarýn göç ediþinden belli
artýk sona yaklaþtýk biliyorum
sarýldýðým umutlarým acýyor…





II-

ey aþ(ý)k!

siyahýndan sýyrýldýðým anýnda gecenin
izbe bir pazar yaðmurunda seni diledim
parmak uçlarýmý sýzlatarak gittin yokluðuna

yeri ve göðü birleþtiren kutsal yangýn
reva gördün / yüreðimi deþerek kanattým
buz gibi terler içinde
cehenneme bir adým daha yaklaþtým


gözlerini gözlerime yaslayýþýndan öðrendim aðlamayý
kaç susku gömdüm içime, dudaklarýmda sen
sabahýn en kýrýlgan saatlerinde açarken penceremde
tükendiðim zamanlarým da oldu, dirildiðim anlarým da




III-

ey aþ(ý)k!

oysa gözlerimin ferini ateþleyerek gelmiþtin
þimdi býçak gibi kesiyor sözlerimi gözyaþlarým
ki hoyrattým / anaçtým / biraz yaralýydým
yavan özürler diledim en az ikimiz için


boynum kýldan ince bir rüzgârdý
kuþlarýn tedirginliðiyle uyandým
baþýmý usulca kalbimin yanýna býraktým
aþkýn kendisine âþýk ’o kadýndým’



-aþkýn nârýna salmak için aklýmý kalbime tutuþturdum



yaþamaya denk gelmiþti dalgýnlýðým
yaþýyor taklidi yaptým tam yüz yýl geçti üzerimden
sevgimin göðsünden zehir içti her gece iblisler
yine de günahlarýma kefaret bulamadým






IV-


ey aþk celladý!

fermaný yak / bir hastalýktý tutuldum
rüyamda gördüm beni çaðýrýyordu mâþukum
onu alma, beni sal, bin kat mahþerine...

ah dilimde titriyor adý
gözlerimde tütüyor yangýný
saðlam aðýtlar biçtim kefenlerime
býrak kavî ölümler bulayým kýmýltýsýz ömürlerime..




vur !
giyotini aþk dergâhýmdaki kýsraðýn yorgun boynuna!
þimdi ölüm bana çok yakýþacak biliyorum...














fulya/eylül2011











*Þiirime Gökkuþaðý Olan Can Kali’me Teþekkürlerimle..








Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.