MAVİ İNTİHAR
yýldýzlar dökülür gök aðacýnýn dallarýndan çýngýr çýngýr,
çýngýr çýngýr dökülür de yýldýzlar dipsiz derinliklerine
burgaçlarýn ve enginde en mavi intiharlarýn izleri kalýr.
izleri kalýr süs olarak denizkýzlarýnýn çapkýn beliklerine.
çýnlatýr etrafý çýðlýklarý pike yapan saldýrgan martýlarýn
-martýlarýn sicili dürüldü ve götürüldü en titiz bir yargýca-
çünkü midesiyle düþünen insanlardan farký yoktur onlarýn.
onlarýn gereksinimi yoktur ne dostluða, ne bir inanca.
þahinlerden farklýdýrlar, arsýzlaþýrlar gün gün peyderpey.
peyderpey yitirirler kendilerini ve gurur yoksunudur onlar.
iyilik bilmezler, gagalarlar ekmek atan eli. çok tuhaf þey!
tuhaf þey! bu anda beni neden böyle düþündürdü martýlar?
gök aðacýnýn dallarýndan çýngýr çýngýr dökülürken yýldýzlar,
yýldýzlar yaðmurunun beþiðinde ýsrarla salladýðým o rüya
bir altýn topu gibi yakamozlu sulara düþecek apar topar.
apar topar düþecek ve bölüþecek yazgýsýný düþenlerin veya
bir yakamozda yansýyacak mutluluktan ýþýyan bir göz gibi.
bir göz gibi, hep iyilikle yunup uzak kalan öfkeden, kinden…
ya da o rüyayý az sonra parçalayacak katil martýnýn biri.
martýnýn biri geðirecek, çýngýr çýngýr yýldýzlar dökülürken.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.