Gözlerin kara ya,
Karadan da öte, kapkara ya,
Doyumsuz bir güzellik,
Iþýl ýþýl, sevgi dolu ya;
Çok güzel...
Gönlünde kara,
Kararmýþ, soluk, silik.
Mutluluk rolü üstlenmiþ hep.
Hem seni, hem kendini
Aldatmýþ.
Varlýðýn içinde, yokluðu yaþar gibi,
Duygu yokluðunda duygu selisin.
Belli, hep içine akmýþ göz yaþlarýn.
Boðuluyorsun, bak, gülüþün bile buruk.
Gönül hislerini kalbe yansýtýr,
Kalp atar hýzlý hýzlý,
Sonra oradan gözlere ulaþýr.
Gördüm, gözlerinin içinde gördüm.
Kalbin kýrýk.
Aðla be dostum,
Göz yaþlarýný dýþarý akýt.
Ýçindeki zehiri at dýþarý.
Zehirlemesin seni,
Zehirlemesin gönlünü...
Hayat, yaþadýðýn andan ibaretmiþ...
Varsýn kýsa olsun,
Yeter ki,
YAÞAMAYA DEÐSÝN...
Tevfik ALBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.