Türk soyu daðýnýktý Orta Asya kýrlarýnda,
Avcýlýkla geçinir,göçebe yaþarlardý kendi aralarýnda.
Çinliler çok güçlüydü miladýn sularýnda,
Türk gençleri yetiþiyordu,Mete’de aralarýnda.
Önce kendine kýrk yiðit seçti,bir teþkilat kurdu,
Yalnýz kaldýkça milletinin geleceðini düþünüyordu.
Babasý sessiz,kendi halinde gününü gün ederken,
Mete Çinliyle nasýl baþedecek;onun -düþünü-yordu.
Yeni silahlar keþfetti,yaptýðý oklar ýslýk çalýyordu,
Islýk çalan oklar výnlarken,düþman morali bozuyordu.
Babasýndan devralýp idareyi,koca bir ordu kurdu,
Yüz bininin atý yaðýz,yüz bininin ki kýrdý.
Yüz bin atlýsý al al,diðer yüzünün ki doru,
Gök Tanrý’ya yakardý,"sen milletimi koru."
Kendisini yok sayan soysuz Çin’e saldýrdý,
Hun soyunu zengin edip, Çin malýný kaldýrdý.
Fare gibi kaçýþan Çinliler saklandý bodrumlara,
Beyaz bayrak kaldýrýp "pes" dediler Hunlara.
Kalabalýktýlar,sýðmaz iken duvarlarýn dibine,
Çalýþtýlar,çýrpýndýlar durmadan,koydular taþ taþ üstüne.
Bu gün yedi harikadan biri olan bir duvarý diktiler,
Türklerden korunmak için,koskoca bir set çektiler.
Çin Seddi set olur sandýlar Türklerin askerine,
Dayanamadý bu set bile Türkün hiçbir erine.
Yiðit Hunlar "BAY" oldu,Sarý Çinliler yoksul oldu,
Erkekçe döðüþemeyen Çinli,kalleþçe düþünür oldu.
Hun Elini doðu-batý diye iki parçaya böldüler,
Bölünen Hun Yiðitleri birer birer öldüler.
Yüzlerce yýl bey olup bozkýra hükmettiler,
Yýkýlýp giderken bile tarihe,KAHRAMANCA GEÇTÝLER...
Tevfik ALBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.