Uyumadým, uyuyamadým dün gece, seni düþündüm,
Sonra beni düþündüm, seni, bizi düþündüm,
Birde mutluluðu, mutluluða giden yoldaki acýlarý,
Çekeceklerimizi, aramýzdakileri, karaçalýlarý düþündüm…
Dün gece yine uyuyamadým, bir sýkýntý vardý içimde,
Döndüm durdum bir saða, bir sola, aþký düþündüm,
Yaþayacaklarýmýzý, durmadan, hiç gözümüzü kýrpmadan
Birbirimize bakacaðýmýz, bakýþacaðýmýz aný düþündüm…
Bir kere daha uyuyamadým, denedim olmadý yapamadým,
“Her þey zýddýyla varmýþ” derler, uzaksýn, ama yakýnsýn,
Bu günsün ya, belki de yarýnsýn, yanýbaþýndayým tut elimi;
Yokum ya, bensiz uyurken neler düþündüðünü düþündüm…
Olsun, uyuyamamak ta güzelmiþ, sensiz olduktan sonra
Ne anlamý var ki uyumanýn, yalnýz, bir tarafým boþ,
Birlikte olsaydýk, ikimiz olsaydýk, bakýþarak uyumanýn;
Hazzýný düþündüm, sýcaklýðýný düþündüm, seni düþündüm…
Tevfik ALBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.