Yoksun ya, göremedim ya karagüneþ gözlerini, mutsuzum,
Biliyorum, sonu olmayanýn, baþý da olmazmýþ, umutsuzum…
Var ile yok, yakýn ile uzak, ve iki kalp, hiç bir arada olamadý ki,
Yok ile uzak daha da yakýþtý birbirine, ben yine umutsuzum…
Gök yüzünde güneþin karasýný gördüm, gecem bembeyazdý,
Deðilmiþ, öyle sanmýþým, gözlerim kan çanaðý, belli ki uykusuzum…
Her þey karýþtý birbirine, ayýramýyorum ki düþman ile dostumu,
Hayat bulanýk, duygular bulanýk, renkler bulanýk, belli ki huzursuzum…
Tevfik ALBAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.