Yýl bin dokuz yüz ondört, bütün dünya birbirine girmiþ, ölümüne,
Dokuz yerinden sarýldýk vatan topraðýna, vermeyeceðiz böyle biline…
Doðudan Ruslar saldýrdý içerden Ermeniler yýkmak için milleti,
Enver Paþa hareketlendi bir büyük ordu ile defetmek için bu illeti…
Lakin aðýr bir kýþ var, soðuk býçak gibi, ayrý bir düþman olmuþ,
Yollar iz bilmez, yol vermez, dolmuþ kar ile, dere tepe düz olmuþ…
Ölüme sefer var dedi kumandan, emredersin dediler hep bir aðýzdan,
Tek yürek oldu, tek ses çýktý, esmer, sarýþýn, kumral ve dahi yaðýzdan...
Savaþ büyük, vatan tehlikede, hedef büyük, vataný korumak gerek,
Doksan bin asker yürüdü, ölürsem þehit kalýrsam gazi diyerek…
Allahuekber Daðlarý; adý gibi büyük,adý gibi heybetli mi heybetli,
Ne fark eder ki MEHMETÇÝKLERE, hepside birbirinden gayretli…
Ama soðuk, soðuk bile üþüyor, nefesler buz tutmuþ, eksi yirmi derece,
Olsun, bu daðlar aþýlacak düþman basýlacak, harekat var bu gece…
Parka yok, kýyafet yazlýk,ayakta çarýklar eski mi eski,silahlar elde yük,
Düþmana gider iken düþman oldu karlar düþtü askerin üzerine yük yük…
Aþýldý daðlar, aþýldý da, aþanlar pek azdý, doksan bin eksiðiyle aþtýlar,
Baharda bulundular kývrýlmýþ yatarlarken buz tutmuþlardý adeta taþtýlar…
Onlar þehit oldu, bu toprak onlarý baðrýna bastý, adeta kucakladý,
Bir daha düþman göstermemek için hepsini de sardý sarmaladý sakladý…
Her Aralýk ayýnda birden üþümeye baþlarým kaným donar buz tutar,
Bilirim ki bu vatanýn her karýþ topraðýnda binlerce þehit yatar…
Ýçim vatan aþkýyla alev alev yanarken bilemedim, donmuþum;
Sadece, sadece SARIKAMIÞ’ta doksan bin kerre þehit olmuþum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.