______kendimi tekrar ediyorum bir kez daha!
I-
Kalu beladan beri insaným
Adem’den gelen Havva’dan olan
haddini aþamayan bir duvarým
topraktan yeniden yeþerecek bir damla
þükrediyorum
insan olduðumun delilidir bu
yörüngesinden sapmýþ bir volkanýn iç kanamasý
çoban yýldýzýnýn yakýn menzilinde
münezzeh tayinliði
yaðlý boya bir tablo
içinde nur topu gibi güneþ
tuvalde karýþýk bir adam
ve karanlýk bir kadýn / izliyorum uzaktan
prangalarýmdan tutsana gözlerimi
avurtlarýmdan çýkarsana hazzýn denklemini
II-
burasý cehennemin baþlangýcý
içinde terminaller ve bekleme salonlarý
istasyon kargaþasý / tünel ferahlýðýyla gelen
iskeleden bakan adamýn intihar huzuru
aþkýn gücüne gücü yetmeyen ruhlarýn
ilahi yýkýntýlarý / ten yýrtýklarý
sanki soylu bir zýlgýt bu
þehrini terk etmiþ bir oðlanýn köy çalgýlý karmaþasý
teorilerin þaþý(rmýþ) (d)olgusu
anestezi yap artýk / morfin istiyor dudaklarým
uyuþtur beni dayanamýyorum
seviþmeden öylece
boþalt donan içimi sýcak içine
kalsýn üryan bedenim mühürlü çarþaflarýn dibinde
saat yokluðunu sensiz geçiyor
saçlarýmýn kýzýlý can kýrýðýna kesiliyor
yapýþtýr soyut alýnganlýðýmý
rüzgarlarýn beresini yamala / yarama
filizlenmiþ kanamasýný
özlem çocuk gibi bir þey
hýnzýrken de okþanasý
taþ kesiði gibi gün doðumuna denk düþen
niyetlerin özgürlük arayýþý
yükseklere, daha daha yükseklere alçal
en derindedir zirve dediðin karanlýk kuyu
kendindedir sývanmýþ duvarlarýnýn aydýnlýk yontusu
III-
geliyorum!
bil ki kýrýp dökmek deðil amacým
failimi ihbar etmek için kendimin
söktüm kalbimi kelepçeleyim diye beynime
mantýðýmý periþan etmeliyim
duygusuzluk da bir duygudur nihayetinde
kendimi biraz eksiltmeliyim
Yaratan’a sýðýnýyorum sihirlerden
hasret yüklü yelkenlerden
týkanan kulaðýma biraz tuzlu su
ve inanç üfle Allah’ým
vesveseci suskunluðu sök içimden
konuþ benimle / en zehirli dilimden
kendimi teþvik ettiðim vakit
deðiþip açýlacak açýlmayan her kapý
tövbe eden her insan için
diz çöküp aðlayacaðým
gafletten soyunup arýndýðýnda ruhumuz
böcekler parmak uçlarýmdan baþlýyor kemirmeye
ben aklýmýn köþesinden iniyorum delirmeye
IV-
fikrimin fýskiyelerini açýyorum serinlemek için
kukla oynatýcý adam geliyor…
izlerken gülmek kolay diyor
ipleri ellerime býrakýyor / kalakalýyorum
ben icraatta sondan birinciyim diyorum
bile bile kana belenmiþ bulutlarýn gömüsü
gençliðine çomak sokan o adamýn
ayak üstü yok olur unutulmaya yüz tutmuþ adý
omzuna kelebek kanatlý dövme yaptýran kadýnýn
yitik hafýzasýnda, bir onu tutamadýðý aklýnda -kayýp-
odalarda sesi yankýlanan / durmadan aðlayan
bir bebek þimdilerde yalnýzlýðýmýz
içi içine sýðmayan bir göçebe
ukdesi kendisine açýlan bir kapýnýn anahtarý
aslýnda bir çýkmaz yoldur sandýðýn rüyada uyku
’fecre kadar sürecek’ pas tutmasýn diye mürekkep
ya aman / yað iman / dolu dolu üzerimize
dalgalan / çalkalan
kývýlcýmlarý bir kendine tecelli ediyor elhak zaman
V-
-küllerimden doðmadým / hep burdaydým
gördüklerim tatmin etmedi beni
hep daha fazla olsun istedim labirentlerim
’yeni bir dünya’ istedim / kayýp bir ülke
yasak þehirler ve gidilmeyen izleri yokuþa sürmek istedim
sonra kutsal ittifaklarýmý yýkan o palyaço geldi
gülümsedi
ezber bozduran dudaklarý
aðlamamý mimledi
býrak dedim býrak
soytarýlýk isteyen de kim
haklý olmak isyankar olmakla ayný
unut beni bir düþte
düþür rahminden gecenin
piç bir umut gibi doðuyorum her sabah
VI-
iyiler ve kötüler
yoksun bir çýðlýk kopardýlar
ikisi de aç / ikisi de biraz tok yalanlara
iyiler hep acýnýlasý
kötüler hep sýnanasý
bir dünya kurdular kendilerine
bulduklarý
umduklarý kadar bile olmadý kaybederken
ki herkes kaybeder aklýný
akla ziyan bir mevsimde
hibe eder soluðunu
nefessiz kalacaðýný bile bile
kaybetmektir aslolan
kaybetmek insanlarýn en hakiki becerisi
bilmeyenler olur / daðýlanlar
boy uzatanlar olur
hiçliðin acemi uzantýlarýna
varlýktýr esas olan
var olmak yokluðun ilk adýmý
yokluk varlýðýn kanýtýdýr
VII-
üzülsün diye birileri
kimilerinin ruhunu okþar
tatminsiz hücrelerini onarmak için
oysa kendinedir yolculuk
yolcular seferidir
niyetlenmek hiç bir yolcuya farz deðildir
bu aþk yolunda
öyleyse hadi dedi
boz gitsin
ölüm orucu gibisin
tutamýyorum aklýmda yaþadýðýn günleri
dedim;
sorma ahvalimi
cevaplarým kendine müteessir
güz yangýný
VIII-
anne sýcaðýyla ürpermiþ bir ses / nefes
yankýlarým boþluklarýmdan sallandýrýyor kendini
küle dön / öze dön / bana dön
ey kalbim!
manasýný bilmediðim bir sözsün sanki
hiç bir kitapta bulamýyorum ellerini
anlamýný anlamýmdan soyuyorum
týpký
benim sandýðým gibi
belki sandýðýmdan da kederli
sen bir gölgesin
gittiði her limanda halatýný unutan
parçalanmýþ sesimsin
uçurumdan aþaðý yuvarlanan
beton yýðýný baðlý ayaklarým
ruhumda dev okyanuslar
býrak beni
yaralanmak için
yardan öte yol mu var
IX-
onlar ki dedim
taptaze yediveren çiçekleri
bir zelzeleyle kurban oldular
hiç bilmeden
hiç göremeden güzel günleri
mutlu günlere inanamadan daha
kandýrýlmadan her gün
gittiler / ne çoktular
’belki çocuktular’
biz hep kalan olduk
uzaktan bakan olduk
gidemediðimiz o ülkeye
piþmaným
ýrzýna geçtiðim için hislerimin
alacaklýyým da
biliyorum özrüm özürlü bir cenin gibi þimdi
neylersin
hayat bu / aþamalý seçki
X-
ve
infilak ettik
ahmak çoðaltan rüzgarda
yaðmurlarýn soluðu
orta yerinden vurdu gövdesini aðaçlarýn
Asya’nýn topraklarýnda
topraðýn ayazýnda
kimseyi kurban vermeden daha
ne çok gittik
ne çok kendimizdik
ne az götürdük topladýklarýmýzý
bencilce sakladýk geleceði
geçmiþin güvenli kollarýna
ey insan
bu kadar mý azsýn
bu kadar mý yitirdin hevesini
vicdansýzlýðýn avazýnda
aðla ateþ
ne olur aðla
bir damla suyla öldür kendini
ah ateþ
bunca sýcaklýðý
donan buzlar için mi devirdin
suya bak / kederli aksine
sýzlýyor içi / için için
doðuruyor kendini
ah ateþ! gör artýk
su aþkýn narýna
yumuyor ellerini
XI-
anla artýk!
bülbülün güle
pervanenin ateþe
niye yandýðýný
züleyha kokuþlu kadýnlarýn
yusuf gönüllü adamlarýn
niye böyle aþka saldýðýný aklýný
coþuyorsa taze sürgünler
sahiplensin ýlýman iklimler
ve kökler
anaç kökler
bassýn baðrýna tazeliði
isterim ki güzel sevsin
ve sevilsin çiçekler
sarhoþ sözler kutsal bir gecede
serseri yaðmur gibiydi dökülürken
içti içti aðladý sonra / hiçliðine
sade lekeler / bereketli kalemler
beni yakýn
beni duman edin
kara olsun yazdýklarým
-kader diyelim
açtýðýmýz her hata çukuruna-
fulya/aðustos2011
enuzunsolukluþiirim