Ne giysem olmuyor iþte üzerime, Seni giymeliyim ben.. Hep bedenimde hissetmeliyim. Her an Seninle olmalýyým...
Ne giysem olmuyor Bana, Hüzünden baþka. Þimdi Sen yoksun.. Yokluðunu giyindim.. Karanlýk bir elbise, Sessiz ve Issýz.. Kimsesiz... Yalnýz....
Sen yoksun þimdi, Neyim kaldý ki Baþka? Seni giyindim Ruhuma.. Olsan da , Olmasan da.. Yalnýz deðilim þimdi Hayata Dair, Durmadan biriktirdiðim kumanyalarým var , Yüküm Aðýr.. Yüküm Sensizlik..
Seninle giyinmeyi haya etmiþtim oysa ben, Çok mu þey istedim ? Þimdi Sensizliðin karanlýk elbiselerini giymek kaldý. Çünkü yastayým.. Karanlýðýndayým...
Þimdi çýkarýyorum göðsümden sýmsýcak yalnýzlýðýmý, Ýþte Sana geliyorum çýrýlçýplak bir masumiyetimle.. Sensizliðimi bedenime giydirebildim, Seni de Ruhuma giydir Hadi..
Nevin Akbulut -- YirmiBir-Aralýk-ÝkiBinOn -- OnSekizOn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.