.
her defasýnda
ilk defa yaþar gibi...
kuytusu serin bahçemde
soldaki son aðacýn altýnda
önce bir miktar
balkan tütünü sarar
usulca uzanýrdým topraða
sonra gidip
asýlsýz yüzleriyle
tek nefese trip atan böcekleri severdi ellerim
sýký sýkýya
incittiklerimle baþ baþa
bana doðru bakarken onlar
iki öpüþ arasýnda
ýpýslak þiddetin salyasý sýzardý dudaklarýndan karanlýðýn
gözyaþý patlamasý yaþardý gölgeler
zaten kedi de havlardý baþucumda
ne de unutkan
gecenin teniyle kusursuz seviþen
diþleri gýcýrtýlý
bir avuç fanteziydiler
aslýnda
ki reddi zamaný vurduðunda saatin sarkacý
ansýzýn çýkmýþtýnýz karþýma
ölüme uzanan yolda akrebin gözleriydi yorgun
zehirlenen umudu seyrediyordu
dilsiz acýyý beyaza boyarken ellerim
/þimdi üzerimde gereksiz bir huzur -sýkýldým
çýkýn dýþarý
bu kafes çok kalabalýk
artýk
beni aramayýn
bendeki benin uyumsuz uyumunda
quo vadis ¿