vaveyla baðýrma bana ben saðýr bir gecenin koynundan düþen aksak parya...
ayaklarým acýyor ama yürüyorum baðýrma bana...
þimdi ölüyordur bir çocuk ve bombalar yaðýyordur þerit kýyýsýna afiþe olmayacaðým kimden bahsediyorum anlamasýn bu dünya ve vaveyla ismini bir çocuða koyuyorum aðlýyor kulaðýmý yýrtarcasýna.
duymuyorum ve görmüyorum üçünü oynamayacak kadar eksiðim hala dokun bana. bir kör alfabesiyim þimdilerde dokun ki iþitebilesin ve konuþabilesin onlarla.
baþým aðrýyor vaveyla konuþmayý beceremiyorsun sen kanamada ölüyorsun hep ve kanamaktasýn hala ne zaman öleceksin vaveyla? umudumun da dilini kesiyorlar üstelik ahire faali meçhum diyorum malulen... ne zaman öleceðiz vaveyla üçtür ismini yazýyorum ve ölüm uðramýyor hala bana
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.