Aðaçlar, yapraklarýyla alkýþ tuttuðunda
Bir senfoni baþlar.
Rüzgâr nakarat olur, bulutlar nota yaðdýrýr.
Toprak, halay çekmek için çarþaf olur; yayýlýr.
Çið düþer dudaðýna kuþlarýn,
Mevsimler, düðün elbiselerini giyip hazýrdýr,
Aðaçlarýn þahý,
bir koca çýnar, halay baþýdýr.
Güneþ, iki aðaç arasý, okunu fýrlatýr.
Leylekler, sürgünden yeni dönmüþ;
gelin gibi süzülür.
Bal rengi arýlar, nafakasýndan alýr rengini,
tek notadan fýsýldar/výzýldar.
Yaðmur, bahardan alýr; bu kez bereketini,
eþitçe her birine dokunur.
Gökkuþaðý, sanadýr mahpusluðum, sanadýr!
Yediveren olup uzatmýþ gelin kuþaðýný.
Konfeti gibi papatyalar yaðar saçlarýna.
Düðün hediyesinin en güzeli denizden gelir.
Eksiði bir at idi gelinin, muradýna sevinir.
Ben, biten her bahara ’gençliðim’ derim;
e yeþile de küserim.
Bak! Gökkuþaðýný ’ sil ’ de; sileyim.
Paylaþmayý severim.
Bir seni paylaþamýyorum, þiirler de bile.
Üzgünüm, cimriysem cimri de.
Evet,öyleyim der geçerim.
Bu bahar da çeker giderim!
Þirin Kelebek [Funda Mavi]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.