’kötülük görülmek istenmiyor, sözle kötülenmek isteniyor’
J. L. Godart
bir kaç mýsra çok deðildi
o þiiri dinleyip de paket paket nikotin aðlatmak için
dövüþmek için haklý bir davada
çok deðildi hýrsla kalkan yumruklar
öyle ya tanýsaydýn beni
siyahý bile severdin
neden siyah diye ezber ettiðimi
neden karalara büründüðümü bilirdin
ben hep kaldým orta yerinde umudun
sonra sövdüm, sonra sövdüm yine
sövdüm de ne oldu sanki
öldüm de, yine öldüm adam sayýlmadýðým baþkaldýrýlarda
’hadi çocuk büyüme artýk’ desem
dinlemezsin bilirim!
büyüdükçe küçülen heybetini görmezsin sadeliðin
terinden damýtacaklar emeðini þeffaflýða sokulup
doðruluða sýðýnacaklar yanlýþlara koyulup
anlasana artýk çocuk!
anlasana harcayacaklar seni!
güneþe koþma !
yelken açma boþluða
boþluklar seni kýstýrýr
çaðýrýr nasýrlý sancýlara
’bastýðýn yerler’ sanýrsýn ki toprak
deðil çocuk deðil!
bedelini ödemeli ertelediklerinin
þehir deðil, þiir deðil, kaldýrým deðil doðru bildiklerin
intikamlara çoðalma sloganlarda
baðýrma !
baðýrma çocuk !
duymazlar iþine gelmeyenleri bu dünyada
burjuvalar, yeni yetme özenti gençler
baþýnda kavak yelleri esen erdemsizler
ne anlar ki kalbindeki yumrudan
koy ver gitsin çýðlýðýný!
koy ver türkünü ýslýklara!
’delikanlý nüshalarýný adam akýllý kirletecekler’
deme!
deme öyle!
kahrýndan ölecek sevgisizler
kimse kimseyi sevmiyor iþte
hamiline ulaþmayacak bu gel gitler
heybesine kalp hastalýklarý
poþusuna salgýnlar dolduracak onlar
yayacaklar çoluk çocuk demeden
acýmayacaklar!
seni mi hýrpalayacaklar sanýyorsun bir tek?
sessizliðin canýna okuyacaklar!
çünkü onlar çoklar
çünkü onlar tek atýmlýk ordular
yýkar mý bilmem azýnlýðý
ardýnda býraktýklarý adýmlar ve gaddarca atýlan kurþunlar
sen hedef olma çocuk, saçma savaþlarda
kim vurduya gitme iþte, diyorum sana!
ama dünyada barýþ diye bir þey var!
UNUTMA !
ben gördüm / ben duydum
sen görme, duyma onlarý
aç gözünü çocuk
ama aç gözlü olma
doyur tok gezinen dünyanýn, aç gözlü yetimini
bir yol en fazla nereye uzar yokuþ aþaðý kývrýlýrken
nerede biter patikalar ormaný hiçe sayýp
sorma iþte!
sen yola takýlma, yürümeye koyul
gün gelip nasýlsa kova-laya-caklar bekleyiþini
öyle bir gün gelecek ki sen bile þaþacaksýn
öyle bir gün gelmesin diye dua et çocuk
ellerini kaldýr yaradana
yaradan hallice kabuklarýný kanatma
nefesini üfle bir ’ahh’ çekiminde
ama nefesini tut bazen sabýr gereken yerde
nefsini koru, nefsini salma doðru sandýðýn ikilemlere
iklimlerin de kafasý karýþýktýr, mevsimlerin bile!
günah insanýn en hakiki düþmanýdýr
sen sevaplarý dost edin ruhuna
cennete koþ, cehennem için yorulma
ahh çocuk dinle sözlerimi
kulak ver n’olur!
ben bu hayatta bütün tozlarý yuttum
diyorum ki sana
gözlerin çok acýr gördüklerine
bir de sen çölleri yutma çocuk
dünya deviniyor kendi çukurunda
pusulan kalbinde
düþme çocuk
düþme pusulara
uyma sen yaz yaðmurlarýna, ýslan
ama ýskalama tenine uyumlu toprak kokusunu
çek içine çocuk!
çek içine baharýn bereketini
ve elinden geliyorsa büyüme!
büyüyünce ne olcak sanki?
de hadi...
dudaðýný sarkýtma öyle
bildiðin varsa söyle
gözlerim kan revan
ben bir þey gör-e-medim
fulya/haziran2011