Dýþarýsý buz gibi ayaz… Ayaklarýmda bakýr mangal, Ve üzerimde ördüðün deniz rengi kazak… Tedirgin gözlerle izler beni… Soluk benizli aynalar… Penceremin önünde taze ekmek kýrýntýlarý… Ve aç kalmýþ, zavallý ürkek kuþlar…
Kar, o denli sessiz yaðar ki, dalgalar bile suskun… Gecenin ritmini bozuyor, yine çýlgýn rüzgar Kar altýndan odun çýkartýr, paltosuz çýplak ayaklý ihtiyar… Ve kýzaktan düþmüþ küçük hýrçýn bir çocuk, Mosmor ellerini ovalar…
Sen nerdesin..? hayalin nerde..? nazlý yar… Buluþtuðumuz o yerlerde, þimdi hüzün var… Ben, senin gönül koðuþunda bir mahkum… Söyle..! sende, hangi iklim hüküm sürer..?
Abdulkadir ÖZCAN Bursa 26.03.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlkeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.