YALNIZLIK

Kimler inip çýkýyor böyle, bu merdivenlerden
Kimin bu ayak sesleri, meçhule giden yolcu misali...
Ne zaman bitecek bu anlamsýz, ve karmaþýk senfoni
Yalnýzlýk, yalnýzlýk, bu sonu gelmez engin yalnýzlýk.

Girdim Gülistana güllerle sohbet ettim, dost oldum,
El salladým, beyaz gemilere ýslak kumlarda çaresiz ...
Rüzgarýn þarkýsýný dinledim, gül kokulu ezgiler getirdi, senden bana ...
Yalnýzlýk, yalnýzlýk, bu sonu gelmez engin yalnýzlýk.

Güneþin doðuþunu seyrettim martý çýðlýklarýyla ...
Yosun kokusunu çektim genzime derin, derin...
Bakakaldým ufuklara, sanki seni arýyordu yaþlý gözlerim,
Yalnýzlýk, yalnýzlýk, bu sonu gelmez engin yalnýzlýk.

Rüzgar daðýtma saçlarýmý ne olur kendi haline býrak...
Gönlüme hazan mý düþtü neden bu anlamsýz ýstýrap ...
Yýllar mý? yoksa? Yollar mý yordu? saçlarýma düþüyor ak...
Yalnýzlýk, yalnýzlýk, bu sonu gelmez engin yalnýzlýk.

Akþam mý oluyor? neden karardý bu çýlgýn deniz...
Gülmeye hasret, ne zaman gülecek bu solgun beniz ...
Her þey bitmiþ deðil, tükenmedi umutlar henüz ...
Yalnýzlýk, yalnýzlýk, bu sonu gelmez engin yalnýzlýk.


Abdulkadir ÖZCAN
Bursa
25.01.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: