YILDIZLAR DA KAYAR
Hiç Umursamadýn beni..! hiç bir zaman duymadýn..!
Hep görmezden geldin, gözlerini kapattýn..!
Ýçin için yanarken ben sen, kahkahalar attýn..!
Deðersiz bir varlýk gibi, bir kenara fýrlattýn..!
Niçin ? bu pervasýzlýk neden bu zulüm..?
Taþ mý zannettin beni, yoksa..? yol kenarýnda dizili bir duvar mý..?
Hayýr..!
Ne Bir Taþým Ben..! Ne de Ruhsuz Bir Canavar..!
Hissetmesen de, Görmesen de... Bakmasan da..!
Geceyi aydýnlatan, Uzaklarda ki Bir Yýldýzým ben..!
Beni, Ancak... Sevgiyi Hissedenler Anlar..!
Aydýnlýða Susamýþ, Karanlýktan Kaçanlar Anlar beni..!
Yalnýz Sen, Sen Anlayamazsýn..!
Çünkü Sen Hiç Karanlýk Görmedin ki..!
Yýldýzlar da Bir Gün Kayar Diyorsun bana…
Bedenimi belki öldürebilirsin ama..! ruhumu asla...!
Þunu da Unutma ki..!
Yýldýzlar belki bir gün kayabilir..! fakat, düþmezler asla..!
Abdulkadir ÖZCAN
9 Mart 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.