İLKBAHARDA AŞK
Söz vermiþtin hani, bu kaçýncý ilkbahar ...?
Senin için açýldý, nergis, lale, açelyalar…
Bir deli fiþek gibi gezinir gönlüm…
Fýþkýrýr, zaptedilmez damarda kan…
Esip duruyor baþýmda, kavak yelleri gibi, çýlgýn rüzgar…
Dereler hüzün boþaltýr, denizlere…
Güneþ’ in neþesi yok nazlý nazlý salýnýr…
Uçurtmalar yine takýlmýþ salkým saçak bulutlara ...
Gül mahsun, bülbül suskun, gülistan öyle ýssýz ki…
Seni anýmsatýr vazomda ki kýrmýzý güller ...
Noksan kalýr adýnýn geçmediði bütün dizeler ...
Rengarenk çiçekleri açýlsa da bu yeþil vadinin...
Kifayetsiz kelimeler, tarif edilemez, sen özelsin
Çünkü sen, çiçeklerden de, ilkbahardan da güzelsin…
Abdulkadir ÖZCAN
Bursa
18.04.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.