-I-
Uzanýyordu penceremdeki kuþlar gökyüzüne
Yitik adresini arýyorlardý yaþamýn
Bulamayýnca
Korkan bir yüz gibi
Eðiyorlardý baþlarýný
Çocuðuna yemek arayan baba gibi
Senlikte sensizlikte,
Yýldýzlarýn kaydýðý gecelerin
Karanlýðý altýnda
Duymasýn kimse diye
Feryadýmý sessizce
Ýletiyordum Tanrýya
Ne sen ne de baþkasý
O duysun yeter bana
-II-
/Saklýsýn
Ve uzaksýn
Hep t/uzaklý.../
Sabahýn güneþinden
Gecenin ayýna deðin
Korkuyordu yüreðim
Ellerime ne kötü aþklar konuyordu
Bir bilsen,
Küsersin belki de bana
Duymak istemezsin
Ýçimde sürekli çalan
‘Sen ritimlerini
/Tükendi zamaným
Bir bitmedi yalnýzlýðým/
D/uyuyordum bir gün
Öleceðim saatlerin
Çýnladýðýný
Sürüyordu peþinden
Beni ölüm marþý
Kâðýttaki ve yüreðimdeki
Þiirlerim aðlýyordu
Gidiþine
Kendine
Yalnýzlýðýna
Belki de artýk
Kimse yazmayacaktý þiir
Ona aðlýyorlardý
-Ne bileyim ben-
Aðlýyorlardý iþte
-III-
Hatýrla bir gün
Gözyaþlarým yaðmur gibi
Yüreðimin camýný týklatýyordu
Kayýp bir ölü mezarlýðý gibi
Kimsesiz, çaresiz
Kalýyordu aþkým
Hatýrla
Bir ben deðildim
Yalnýzlýða gebe olan
Gittin ve artýk
Sende yalnýzlýða gebesin
-IV-
Sonra
Ne olduysa Zamanýn birinde
Denizin uðultusu yanýnda
Buluyordum kendimi
Bu romantik kalbimle
Bakýyordum sensizliðe
Çocuklar gülümsüyordu öteden
Dönüp kendime bakýyordum
Ve çocuklara nasihat veriyordum
"Sakýn ha çocuklar
Âþýk olmayýn
Yalnýz kalýrsýnýz"
Gülüyordu çocuklar halime
Keþke çocuk olsaydým bende
Gülüp geçseydim sensizliðe
Nerde?
Geçti artýk vakit
Yalnýzlýk peþimde
Ýlletlendim kurtulamam artýk...
18.05.11
Ýlknur Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.