Öldürüverdi gece ýþýðýnda bir aþk,
Baðýndan koparýlmýþ,
Þiir gibi tertemiz hayatýný
Kelamlarý yazýlmayan ellerin
Cinayet soluklu filmleri,
Baka baka sokaklara dökülen kimsesizliðini
Eritiverdi içinde,
Ki onda ne hüzünler birikir
Ne ömürlere gidilir
Ve yoktur onda ölümün
Ne zamaný, ne de yeri
Gece ýþýðý yanýnca, yine saçlarýný örer,
Yaktýðý bir aþkýn duvarlarýyla
Maviye boyar her yerini
Saçlarý deniz olur, uzanýr sonsuzluða
/Sen deðilsin istekli aðlayan
Hayattýr, aþktýr seni aðlatan,
Kimi zaman/
Yel esiyor bugün batýdan
Aðaçlarda ormanlarda,
Ýki kulaklý bir yerin altýnda,
Sessizliðin çýðlýðýyla irkiliyor lambalar,
Yaz gününden kalma bir el,
Yaðmurlardan üstüme dokunuyor,
Bu akþamdan sonra...
Aþklý içim,
Haykýrýyorum sevgimin kendisiyle,
Fýrtýna derinliðiyle,
Alýyorum ormanlarý, çiçekleri
Söndürüyorum tüm sokak lambalarýný
Duruyorum bay genç,
Yanýndayým
Bakýþýmla erittiðim bu daðlara itaat et
Bekliyorum þurada
Sensizliði yontarak,
Resmin en güzel boyalarýyla
Coðrafyayý, Tarihi
Hatta Edebiyatý
Sonsuzluða akýtmak için
Ve yorulmuþ gerçeðini
Hayalimdir hakikatten daha mühim,
Düþtür sensizliðe bir izdüþüm
Bilen anlar hislerimi
Þair gibi...
09.05.11
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.