Bir aþktý bu, Aydýnlýk esirgiyordu köle gibi ruhumu, Geceye gösteriyordu hüzünlü ellerini Ve paramparça olan sokaklarý Bir pencerenin kýrýk camlarý Solgundu...
Bu aþk, Senin bozduðun sevginin Ýçime akan yalnýzlýðý Yansýmadan, aydan Ve okyanusun sonsuzluða aktýðýný söyleyen Bir aþkýn gizli kanýtý
Onlar gördü ruhumu, Sardý renksizliðiyle Güneþi, ayý Sürgün olsun diye bu aþk, Yalnýzlýðý gardiyan verdiler Kalbime Sürgün olsun diye bu aþk, Hislerde kayboldu sevdam, Nesilden nesile...
/Sebat edin beni sebat Güya aydýnlýk olan gündüzlerde Söndürün lambalarý. Harabelerin içinde, Onlar öldürsün beni ve kalbimdeki seni/
Bir aþktý bu, Ýçi de, dýþý da sen, Sevda gibi kapkara, Yalnýzlýk gibi zifiri üstüne zifiri
Kýr at, gecenin içinden bu yalaný, Ki sürgün aþk olmasýn, olsun onun yalnýzlýðý
Sensiz vakitler çaresiz, Gidiþinin izleri, ruhuma yýkýk, Sönmeyen iç yangýnlarý Dinmeyen acýlarý Ve bu aþký, al þimdi Git hadi...
11.05.11
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlknur Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.