do geçiyor gözlerimin önünden
tebessüm eder gibi bulut
sanki bakýþlarý umut
re denildiðinde
ressam çiziyor kapýsý olmayan düþ bahçemi
senin hayallerin doluyor içerisine
çocukluðun oyunlarý bir de
nasýl da masum baksana bir kere
mi’ler milim milim
sokak lambalarýmýn ýþýklarýný süslüyor
acemi beyaz
bu yaz
avaz avaz
çýðlýk atarken
çiçeklerim umarsýz þiirlere kaçýyor
layýk olan sevgi
uçurumda gizli kalýyor
gördükçe susuyorum
fa
düþse de dile
fallarda çýkmýyor ismin
kalabalýk bir ömrün en az tüm geçmiþinde
bozuk bir rivayet kalýyor
mýþmýþta mýþmýþ
gittikçe yokluk her yeri sarmýþ
efil efil bencillik kokuyor etraf
bilsen ki
sol,
evet solumda kanayan sularýn sezgileri hakikat dolu
yazdýðým gazeller hep içkili
hep sarhoþ
venüs kývraklýðýnda beyitlerimi kandýrýyor yalanlarýn
sanýrsýn ne kadar hoþ
halbuki çok boþ
hep loþ
la, cemrenin içine saklanýyor heceleri okudukça
deniz üstünde
üç balýk nefesinde
satýr satýr lal kalýyor kalemler
sözler bitiyor
tükeniyor
hayalen ruhumda canlanýyor çehren
ama hatýrlamýyorum
ve unutmuþum seni sensizken
desem de inanma sakýn,
seni hala çok iyi anýmsýyorum
si diyor þimdilerde yýldýzlardan biri
sinemde saklý duruyor yazdýðýn divanýn her bir beyti
artýk þiirler susuyor
notalar konuþuyor
do re mi...
(Ýlknur Karaca)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.