SORULAR TÜKENİNCE

ters okudum belki bilim dersini
bu yüzden mi acep þaþmam çok þeye?
ne zor iþmiþ kuþanýp güz sisini
okyanus geçirtmek kart bir tekneye,

karar kýlmak en garip bir özlemde
ömrü sakat bir at gibi yüklemek;
hiç olmayan sýnýrlardan ötede
gelmeyecek mektuplarý beklemek

ve aldanmak aldanýþýn rengine,
kurban etmek koku uðruna gülü,
sahip çýkmak yalancýnýn birine
kuran’a el bastýðýndan ötürü.

yetsin artýk bir tosbaða sabrýyla
ev bildiðim tabutumu taþýmak
sorgulamak ‘çok’u ‘az’ýn varýyla
yaþar gibi yaþamadan yaþamak.
“dönülmez akþamýn ufku” mudur bu
kirli aydýnlýðýn koynunda sarhoþ.
bir elim yazarken en son mektubu,
öteki doðduðu günkü gibi boþ.

çürüdü gölden su taþýyan elek
sorular tükendi: niçin? acaba?...
biliyorum her þeye son verecek
bir perþembe doðurmayan çarþamba.

Sosyal Medyada Paylaşın: