O NASIL GİDİŞTİ BE!...
Bir hayli zaman sonra yazabildim,
Gidiþini ve sensiz kalan benliði.
Bir bebek gibi aðlayýp durdum ilk adýmlarýnda,
Sevgiden kestin yüreðimi.
Kapý zilinde aradým bazen nefesini,
Bazen de ansýzýn gelen cevapsýz aramalarda.
Bilyeleri elinden alýnmýþ bir çocuk gibi aðladým, aðladým…
Top oynamamýza izin vermeyen yaþlý amcalarý
Ve seni sevmemeliydim bundan böyle,
Hatta nefrete layýktýnýz.
O amcalarý sevmemeyi baþardým,
Ama seni…
Sen o amcalar kadar zalim miydin? diye sordum kendime,
Verdiðim cevaba güldü gamzelerim.
Yalan söylüyordum senlikte,
O nasýl gidiþti be!
Kendime dahi yalan söyledim,
Takma gamze ekledim yanaklarýma,
Kahkahalarým yalandan öte.
O ne son mektuptu öyle,
Bütün harflere gözyaþý döktürmüþsün.
Saati bilmiyorum ama ikindiye doðruydu,
Þehrin tüm gazeteleri yok satýyordu,
Ne seçim propagandasý yapýlmýþ,
Ne de ünlüler evlilik yapmýþ,
O nasýl gidiþti be!
Bütün gazetelere kayýp ilaným eklenmiþ…
[Mehmet Yusuf SEZEN]
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet.yusuf.sezen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.