ilk kuþ seslerine uyanýyor gözlerimiz
sonra yaðmur dövdükçe aralýyor pencereyi
mandalin ve iðde dallarýydý
göðsümüzde nefes alan çiçeklerdiniz
bulutlarý incitti söz
belirdi birdenbire
dargýn dudaklarýnda tren çýðlýklarý
ve sonra...
göçe hazýrlandýn onlarla bir
her kýrlangýç ceplerinde saklandý, oysa
seslerini bir türlü iþitmedin…
-bir daha görmeyeceðini bile bile
izin verdin gitmelerine ah!
þimdi kim biliyor hüznü sevdiðimi
yaðmur yaðdý mý çisil çisil
kedime þarkýlar ezberletip
sabahlara kadar söyleteceðim
bir aynayý kýrýp
bileklerimi keseceðim!
-kimin umurunda seni özlediðim
cinayetsiz ölülere þahidim
suyun notalarý çoðaldý kýyýlarda
uykuyu kancasýndan yakaladý gözlerim…
seni unutmak için her gece günah iþledim!
banukalyoncu
Fotoðraf: Bade Kalyoncu